Żółwin-Pałac

Pałac w Żółwinie – dwór z XIX wieku zaprojektowany przez Józefa Bobińskiego dla Michaliny Rzyszczewskiej z rodu Radziwiłłów, znajdujący się w podwarszawskiej miejscowości Żółwin.

W 1852 r. 35-letnia wówczas hrabina Michalina Rzyszczewska z rodu Radziwiłłów, żona Leona Rzyszczewskiego herbu Pobóg, kupiła Żółwin, Kopaną i Grudów. Budowę dworu rozpoczęto w czerwcu 1853 roku, według projektu Józefa Bobińskiego. Następnym właścicielem posiadłości od 1862 roku był Eustachy Marylski, potem należała do Zielińskich, a od 1877 roku do Szellerów, którzy założyli żółwiński park. W roku 1930 właścicielem został Michał Natanson. Podczas rozpoczęcia II wojny światowej, dwór stał się schronieniem dla wysiedlonych Polaków, ukrywających się Żydów, a po Powstaniu Warszawskim – dla uchodźców ze stolicy. W okresie trwania Powstania Warszawskiego zjawił się tu Ferdynand Antoni Ossendowski, wtedy budynek był w posiadaniu Henryka Witaczka, który odkupił posiadłość od Henryka Natansona w 1940 roku.

Po II wojnie światowej, budynek stawał się zaniedbany. W 2005 roku dwór w Żółwinie został wykupiony przez Zbigniewa Prokopowicza i Sylvie Marie Louise Cambou-Prokopowicz oraz został przez nich odrestaurowany. Niegdyś pełnił funkcję niewielkiego hotelu. Obecnie można w nim urządzać eventy, wesela lub konferencje.