Liw-Zamek Książęcy
Zamek w Liwie został zbudowany na polecenie księcia mazowieckiego Janusza I Starszego, który przed 1429 zlecił to zadanie mistrzowi murarskiemu Niclosowi. Warownię wzniesiono na lewym brzegu Liwca, na wschód od miasta lokowanego w 1421, w celu kontroli przeprawy przez rzekę oraz stanowił wartownię na wschodniej granicy księstwa mazowieckiego z Litwą i była jedną z sześciu warowni murowanych zbudowanych przez księcia.
Na sztucznie usypanym wzniesieniu, zabezpieczonym drewnianymi palami, o powierzchni tysiąca metrów kwadratowych powstała niewielka, zbudowana z kamieni narzutowych i cegły palcówki, warownia. Pierwotnie zamek został założony na planie kwadratu o boku osiemdziesiąt na osiemdziesiąt metrów, a przed nim znajdował się drewniany, ufortyfikowany przygródek z zabudowaniami gospodarczymi. Na początku zamek składał się z murów obwodowych o wysokości około 6 metrów z blankami, Zamek z miastem łączyła wąska grobla usypana na mokradłach i rozlewiskach Liwca[2].
Liw – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Liw. Ośrodek krajoznawczy i letniskowy. Dawniej miasto; uzyskał lokację miejską przed 1421 rokiem, zdegradowany w 1869 roku. Miejsce obrad sejmików ziemskich ziemi liwskiej od XVI wieku do pierwszej połowy XVIII wieku.
Liw Stary i Liw Nowy były miastami królewskimi Korony Królestwa Polskiego, położonymi w drugiej połowie XVI wieku w powiecie liwskim ziemi liwskiej województwa mazowieckiego. W czasach Rzeczypospolitej Obojga Narodów w Liwie mieściła się kasa szafarzy podatków dla Mazowsza.
Populacja (2011) 848.